TheArtCouch mocht in primeur een kijkje nemen in de nieuwe expo ‘Prikkels’ in het Museum Dr. Guislain in Gent. Centraal staat een thema dat ons allemaal aanbelangt: hoe gaan we om met de huidige overprikkeling of ‘digibesitas’? De godganse dag staan we in connectie met de wereld, via allerlei schermpjes. Zelden vinden we nog de tijd om de diepte in te gaan en één onderwerp grondig uit te spitten. Maar is dat erg? Is onze huidige manier van informatie verwerken zo verkeerd of schuilt er gewoon een nieuwe rijkdom in? Hoe kunnen we rustpunten vinden? En is deze worsteling met de overdaad aan prikkels zo nieuw of vinden we hiervan ook equivalenten in vroegere tijden?
Al deze actuele vragen worden aangeraakt in ‘Prikkels, tussen pijn & passie’. Grotendeels zou je kunnen zeggen dat er twee rode draden door de tentoonstelling lopen: de overvloed aan indrukken, het snakken naar nieuwe stimuli, en hieraan verbonden de angst voor de leegte, en daar tegenover het opzoeken van afzondering, het verlangen naar stilte en rust, met bijvoorbeeld de opkomst van het slow movement.
Het Museum dr. Guislain is één van mijn geliefkoosde musea, misschien wel ter wereld, en dat is vooral omdat de mix die hier gemaakt wordt behoorlijk uitzonderlijk is. Elke tentoonstelling is telkens één grote ‘Wunderkammer’, waar beeldende kunst, cultuurhistoriek, geneeskunde en psychologie op wonderlijke wijze worden samengebracht en aan elkaar gelinkt.
Zo ook nu weer. Prominent in de expo hangen de werken van Patrick Van Caeckenberg, die om meerdere redenen een uitgelezen gast is voor deze expo. Zijn sigarenkist alias wonderkamer prijkt sinds een tijdje in het MSK in Gent. Hij leidde er een hele tijd een soort heremietenbestaan in de Vlaamse Ardennen, waarbij hij zich als een eigenzinnige wetenschapper verdiepte in de meest uiteenlopende disciplines, van neurologie tot astronomie, van architectuur tot anatomie. Hier toont hij twee werken waarin hij deze vergaarde kennis vermengt met humor, ‘Boombol’ en ‘De Melkweg’.
Misschien wel lijnrecht daar tegenover staat het overdadige werk van de Duitse ‘Nieuwe Activist’ Jonathan Meese, dat haast een volledige muur vult in het museum. Zijn uitbundige penseelstreken in knallende kleuren, slogans en (nazi)symbolen lijken aan het kader te willen ontsnappen. Grappig weetje: zijn bejaarde moeder chaperonneert hem overal, en zij is ook diegene die hem een halt toeroept als ze vindt dat het schilderij af is, zelf zou hij in al zijn kunstenaarswoede nooit stoppen. Meese wordt hier omringd door kunstenaars als Marc Lamy en Johann Garberdie ook blijk geven van een horror vacui en hun blad tot de rand vol kriebelen, hetzij op een veel subtielere wijze.
De grootste rust ervoeren we in de ruimte waar de sculpturen van Louis De Cordierzegevieren. Cosco– zo noemt hij zichzelf ook – trok zich terug in een afgelegen gebied in Spanje om daar zijn eigen ondergrondse bibliotheek te bouwen. Hij bewaart er duizenden boeken en niet-genetisch gemanipuleerde zaden, volgens hem nog steeds de basis van alle kennis voor de komende generaties. In digitale tijden is dat een gedurfd statement. Visionair of hopeloos gedateerd? De toekomst zal het uitwijzen. Hier reikt hij ons de hand met een maquette van zijn ‘Biblioteca del Sol’ en een van zijn ‘modules’, een levensgrote cocon waar de bezoeker desgewenst in mag kruipen.
Uitermate geraakt waren we door het werk van Anna Püscheldie pas op haar twintigste het wetenschappelijke woord ontdekte voor het fenomeen waar ze aan ‘lijdt’: synesthesie. In haar geval betekent dit dat ze voelt in kleuren. Haar boek ‘Layers of reality’, waarvan je drie uitvergrote foto’s vindt op de expo, probeert het bijna onmogelijke: haar realiteit vertalen, ons doen voelen hoe zij zich voelt.
Er is ook nog mooi werk van Michaël Borremans, Louis De Cordier(vader van), de Japanse polkadots-kunstenares Yayoi Kusamaen vele anderen, maar zoals steeds is het onmogelijk om de veelheid die het Museum Dr. Guislain presenteert te vatten in een kort artikel. Ga dus vooral zelf op ontdekkingsreis in dit prikkellabyrint, dat wel een heel aparte scenografie heeft en je ook uitnodigt om interactief aan de slag te gaan (meer vertellen we niet). Ben je passioneel verslaafd aan stimuli of stilteminnend als een hedendaagse heremiet, deze expo biedt voor elk wat wils.
De tentoonstelling ‘Prikkels’ loopt van 20 oktober 2018 tot 26 mei 2019 in het Museum Dr. Guislain: www.museumdrguislain.be
De expo is onderdeel van een ruimer project in samenwerking met Kopergietery, Gezinsbond, Kinderrechtencommissariaat, Agentschap Jongerenwelzijn en Mediawijs. Meer info vind je hier: www.prikkels.be
Dit artikel verscheen eerder op TheArtCouch
Comments