Jij bent.
Jij hoeft niemand te worden en niemand te zijn.
Zoals jij bent, hier en nu in het moment, zo is het goed.
Jij hoeft niet meer te groeien, te begrijpen of te bereiken.
Niet meer te ontwaken, te graven of te ontrafelen.
Geen steekspel meer te leveren met je schaduwen.
Jij mag vanaf nu alleen maar liefde zijn.
In zachtheid zorgend voor jezelf, de anderen en de aarde.
Mens onder de mensen. Verbinden in plaats van verbrokkelen en verdelen.
Geen lichtwerker of wakkere.
Geen zeloot voor de Nieuwe Aarde.
Geen zendeling voor de Nieuwe Wereld.
Geen strijder tegen de Nieuwe Wereldorde.
Geen volgeling die knielt aan de voeten van om het even welke goeroe,
of voor om het even welke goed klinkende vertelling
(die in wezen teert op jouw lijden en jouw angst).
Jij hoeft geen schuld af te lossen.
Jouw bestaansrecht zit niet in je bedreven meditatie of in je dagelijkse affirmaties.
Niet in je schaamtevolle belijdenis of in het herbeleven van je trauma’s.
Niet in de verlichting die je ooit wacht of in het hoog houden van je vibratie.
Niet in je zoveelste ceremonie of in je krampachtige zuchten naar 5D.
Maar hier en nu, in het kleine en het grote.
In de blinkende ogen van de ander, in bescheiden gebaren.
In jouw nederige ontmoeting met het leven,
in al haar onbegrijpelijkheid en al haar schoonheid.
In jouw omarmen van de pijn en het plezier.
Jij laat nu alle verhalen los.
Jij laat niet meer zomaar iedereen en alles binnen.
In jou spreekt je eigen stem. Je haakt je niet meer aan alles vast.
Jij bent je eigen ijkpunt.
In Zuiverheid.
In Waarheid.
En Eenvoud.
(foto genomen in Mechelen langs de Dijle)
